vendredi 3 février 2012

Bojon – bon ton


Qua – se sente l siénsio de a tera:

so e sópe pena arae, so l scravasson

drento l scuro de a sera, vanti note;

se sente, e no se vede, osei che siga

e raganee che sbrómboea drio i fossi;


e fassine de fen, robinie a sbari,

tèse e graneri pieni de sorprese:

de robe vèce, de piti, de noni,

de ruji da giustar, conéji, ochi,

pajon, maragoete, gnari e piàvoi –


ponari, narabòtoi e bissaòrboe:

tuto, che par che altro ancùo no ocora;

e invesse, tornaremo al ben de a tera:

rancuraremo pomidori in orto,

vangando do gombine – sensa pressa;


co a fiacheta, ndaremo drio l musseto

tacà l careto – come de na volta:

parché, nialtri, a strada a ghémo persa –

sóeo e bestie e ne pol compagnar casa,

imbriaghi de incensi e de “progressi”.